باغ ۲ ۲۳ام ۲۴ بیت
شهادت عروس وهب در بالین شوهر نامور
شد آن پردگی چون سوی پرده باز
زن آمد به بالين شوهر فراز
بیت ۱
تن چاک چاکش به بر درکشید
به زاری فغان از جگر برکشید
بیت ۲
همی خون ز گلگون تنش برگرفت
بمالید بر روی و موی ای شگفت
بیت ۳
همیگفت کای مهربان شوی من
که خون تو شد غازه‌ی روی من
بیت ۴
به جز من عروسی که دیده بگوی
که بر رُخ نهد غازه از خون شوی
بیت ۵
بدین غازه‌ی چهره روز شمار
بنازم همی پیش پروردگار
بیت ۶
بر پاك پيغمبر راستين
فشانم به حوران خلد آستين
بیت ۷
به مينو چنين تُرك تاز آورم
برِ پاك زهرا نماز آورم
بیت ۸
بگویم که ای پاك بانوی من
به قربان پورِ تو شد شوی من
بیت ۹
پس آنگه کشید آن تن چاک پیش
گرفتش چو جان اندر آغوشِ خویش
بیت ۱۰
همیگفت سروا بهارا گُلا
من و از غمت ناله چون بلبلا
بیت ۱۱
پس از تو مرا زندگانی مباد
به گیتی درون کامرانی مباد
بیت ۱۲
نباشی تو باشد مرا زندگی
زهی سخت جانی و شرمندگی
بیت ۱۳
بُدش بنده‌ی شوم شمر پلید
بدو نعره‌ای از جگر برکشید
بیت ۱۴
که رو کار این مویه گر ساز طی
کجا شوی وی شد فرستش ز پی
بیت ۱۵
ستمگر بیامد بزد بر سرش
عمودی که پیوست با شوهرش
بیت ۱۶
چرا ماندی ای بی وفا آسمان
پس از مرگ چونان شهیدان ممان
بیت ۱۷
ممان خرّم ای گلشن روزگار
تو ای ابر بارنده جز خون مبار
بیت ۱۸
مزن نغمه مرغا تو در گلسِتان
میفراز سرو، قدَ از بوستان
بیت ۱۹
سبك سر کشی کز جهان کام جُست
در این خاکدان جای آرام جُست
بیت ۲۰
به الهامی ای داور غیب دان
بده جای بر درگه خاندان
بیت ۲۱
ز حوض پیمبر بدو جام بخش
ز وصل شه دین بدو کام بخش
بیت ۲۲
ز دامان پاکان آل رسول
مکن دست او کوته و دل ملول
بیت ۲۳
ز تشریف زهرا بیارا تنش
ز گَرد گنه پاك كن دامنش
بیت ۲۴
نظرات پژوهشی ۰
هنوز نظری ثبت نشده است