باغ ۲ ۱۰۷ام ۲۱ بیت
شهادت جعفر بن سيدالشهدا علیه‌السلام به روايت بعض علما
که شه کشته‌ی پاک پور جوان
به خرگه نیاورد زی بانوان
بیت ۱
خود آمد بداد آگهی با دریغ
که آن مه نهان گشت در زیر میغ
بیت ۲
به يك بار اهل حریم رسول
همان داغِ دل دختران بتول
بیت ۳
به میدان ز خرگه دوان آمدند
به بالین سروِ جوان آمدند
بیت ۴
یکی كودك از شاه جعفرْش نام
که بودش رُخی همچو ماه تمام
بیت ۵
ز پرده سرا نیز بیرون چمید
ز دنبال آن بانوان می‌دوید
بیت ۶
به گوش اندرش بود دو گوشوار
گرانمایه از گوهر شاهوار
بیت ۷
یکی پشته‌ای دید چون پشت طشت
خرامان روان سوی آن پشته گشت
بیت ۸
چو جا برْ سرِ آن بلندی گرفت
بلندی ز وی ارجمندی گرفت
بیت ۹
به پیشانیِ پاک بنهاد دست
به هر سو نگه کرد بالا و پست
بیت ۱۰
به ناگاه تیر افکنی دل سیاه
بیفکند تیری بدان بی گناه
بیت ۱۱
به هم دوخت زان تیر دست و سرش
همان دَم روان رفت از پیکرش
بیت ۱۲
چو شاخِ جوان اندر آمد ز پای
در آغوش پیغمبَرَش گشت جای
بیت ۱۳
وزان سوی چون بانوان حجاز
ز بالین شهزاده گشتند باز
بیت ۱۴
به بالین آن کشته‌شان رَه فتاد
به ناگه نَظَرْشان بدان مه فتاد
بیت ۱۵
که از خونِ رخساره دارد کَلَف
به پیشانیِ پاک چسبیده کف
بیت ۱۶
ز دیدار او داغشان تازه شد
جهان از فغانْشان پر آوازه شد
بیت ۱۷
یکی شیون از دل نمودند سر
که گریان شد این چرخ بیدادگر
بیت ۱۸
بسی داد از این گنبد گِرد گَرد
به آل پیمبر چه بیداد کرد
بیت ۱۹
ز کین و ستم هیچ بر جا نماند
که بر خاندان پیمبر نراند
بیت ۲۰
غم و رنج ایشان بباید گفت
زبان سخن سنجم اینجا بخفت
بیت ۲۱
نظرات پژوهشی ۰
هنوز نظری ثبت نشده است